Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Investigation of Hydrogeological Properties of Karakuyu (Afyon) Lake Wetland and Its Surroundings

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 2, 425 - 439, 28.08.2017
https://doi.org/10.21923/jesd.314288

Öz











In this study, geological
and hydrogeological properties of the Karakuyu Lake wetland and its surroundings
were investigated. In addition, the hydrogeochemical properties, availability
and quality of the water resources have been determined in t
he study
area. The rock units are observed with different age and lithology in the
Mesozoic-Quaternary periods in the study area. The most important surface
waters are Karakuyu Lake, Kumalar stream and Eldere spring. The maximum
groundwater dept is determined as 15.15 m and groundwater flow direction is
towards the Karakuyu Lake. In order to determine hydrogeochemical features of the
water resources, chemical analyses of the water samples were performed.
According to the obtained results, water resources are Ca-Mg-HCO3,
Ca-HCO3facies. In addition, all of the water samples can be used as
drinking and irrigation water and the waters are in general water quality class
I based on water quality assessments.

Kaynakça

  • Anonim, 2004. Su Kirliliği ve Kontrol Yönetmeliği, Resmi Gazete, Sayısı, 25687.
  • Ayers, R.S., Westcot, D.W., 1985. Water quality for agriculture, FAO Irrigation and drainage Paper No. 29, Rev. 1, U.N. Food and Agriculture Organization, Rome
  • Balcı, V., 2011. 1/100.000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları No 162 Afyon-L 24 Paftası MTA Jeoloji Etütleri Dairesi Ankara
  • Bulut, İ., Karapınar, B., Özoğul B., 2016. Karakuyu Gölü (Afyonkarahisar-Dinar) ve Yüzen Adaları, TÜCAUM Uluslararası Coğrafya Sempozyumu Ankara.
  • Chadha, D.K., 1999. A Proposed New Diagram For Geochemical Classification of Natural Water sand Interpretation of Chemical Data. Hdrogeology Journal, 7, 431-439.
  • Eaton, F.M., 1950. Significance of carbonate in irrigation water. Soil Sci 69 (2):123-133.
  • Ersoy, Ş., 1989. Fethiye (Muğla)-Gölhisar (Burdur) arasında Güney Dağı ile Kelebekli Dağı ve dolayının jeolojisi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 246s.
  • Gibbs, R., 1970. Mechanism Controlling World River Water Chemistry. Science 170,1088–1090.
  • Güney, B., 2014. Havza Yönetim Planları İçerisinde Sulak Alanların Yeri, Kuş ve Habitat Direktifleriyle Olan İlişkisi, Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Su Yönetimi Genel Müdürlüğü, Uzmanlık Tezi, 184 s. Ankara.
  • Özdemir, M.A. ve Gür, E., 2016. Dinar Depremi Öncesinde ve Sonrasında Dinar Şehri ve Yakın Çevresinde Arazi Kullanımı, TÜCAUM Uluslararası Coğrafya Sempozyumu Ankara.
  • Öztürk, E.M. ve Öztürk, Z. 1989. Balçıkhisar-Karaadilli (Afyon) Dereköy (Isparta) dolayının jeolojisi. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Raporu 8946 (yayımlanmamış).
  • Piper, A.M., 1944. A Graphic Procedure in Geochemical Interpretation of Water Analyses, American Geophysical Union Transactions 25, 914-923.
  • Polat, S., Güney Y., Deniz M., 2011. Karakuyu Gölü Sulak Alanı ve Başlıca Problemleri, Uluslararası Katılımlı Coğrafya Kongresi 2011, 07-10 Eylül 2011, 450-467s., İstanbul.
  • Ramsar, 1971. Convention on Wetlands of International Importance Especially as Waterfowl Habitat, Ramsar, Iran.
  • Schoeller, H., 1955. Gechemie Des Eaux Souterranes. Review Instutie Franc. Petrole, Paris, 3-4.
  • Şenel, M., H., Bilgin, Z.R., Şen, A.M., Karaman, T., Dinçer , M.A., Durukan, E., Arbas, A., Örçen, S. Ve Bilgi C. 1989. Çameli (Denizli)-Yeşilova (Burdur)-Elmalı (Antalya) ve kuzeyinin jeolojisi. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Rapor No: 9761, Ankara ( yayımlanmamış).
  • Şenel, M. 1997. 1/100.000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları, Isparta J11 paftası. MTA Genel Müdürlüğü, jeoloji Etütleri Dairesi yayını, Ankara.
  • Şahinci, A., 1991. Doğal Suların Jeokimyası. Reform Matbaası, 548s, İzmir.
  • TS-266, 2005. Sular - İnsani tüketim amaçlı sular, TS-266, Türk Standartları Enstitüsü, 25 s, Ankara.
  • WHO 2006. World Health Organisation Guidelines for drinking water quality, First addendum to third edition, vol. 1, Recommendations, WHO Publication, Geneva, 494 p. 2006.

Karakuyu (Afyon) Gölü Sulak Alanı ve Çevresinin Hidrojeoloji İncelemesi

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 2, 425 - 439, 28.08.2017
https://doi.org/10.21923/jesd.314288

Öz

Bu çalışmada, Karakuyu Gölü
Sulak Alanı ve çevresinin jeolojik ve hidrojeolojik özellikleri incelenmiştir.
Ayrıca, çalışma alanındaki su kaynaklarının hidrojeokimyasal özellikleri,
kullanılabilirliği ve kalite durumları belirlenmiştir. Bölgede
Mesozoyik-Kuvaterner zaman aralığında farklı yaş ve litolojiye sahip kaya birimleri
yüzeylenmektedir. Çalışma alanında en önemli yüzey suları Karakuyu Gölü,
Kumalar Çayı ve Eldere kaynağıdır. Bölgede maksimum yeraltısuyu derinliği 15.15
m olup yeraltısuyu akımı Karakuyu Gölü’ne doğrudur. Çalışma alanındaki su
kaynaklarının hidrojeokimyasal özelliklerini belirlemek amacıyla, su
örneklerinin kimyasal analizleri yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre,
suların tamamı Ca-HCO3 ve Ca-Mg-HCO3’ lı sular
fasiyesindedir. Su örnekleri genel olarak içme ve sulama suyu olarak
kullanılabilir özellikte olup su kalite değerlendirme sonuçlarına göre sular çoğunlukla
I. Su kalite sınıfında yer almaktadır. 

Kaynakça

  • Anonim, 2004. Su Kirliliği ve Kontrol Yönetmeliği, Resmi Gazete, Sayısı, 25687.
  • Ayers, R.S., Westcot, D.W., 1985. Water quality for agriculture, FAO Irrigation and drainage Paper No. 29, Rev. 1, U.N. Food and Agriculture Organization, Rome
  • Balcı, V., 2011. 1/100.000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları No 162 Afyon-L 24 Paftası MTA Jeoloji Etütleri Dairesi Ankara
  • Bulut, İ., Karapınar, B., Özoğul B., 2016. Karakuyu Gölü (Afyonkarahisar-Dinar) ve Yüzen Adaları, TÜCAUM Uluslararası Coğrafya Sempozyumu Ankara.
  • Chadha, D.K., 1999. A Proposed New Diagram For Geochemical Classification of Natural Water sand Interpretation of Chemical Data. Hdrogeology Journal, 7, 431-439.
  • Eaton, F.M., 1950. Significance of carbonate in irrigation water. Soil Sci 69 (2):123-133.
  • Ersoy, Ş., 1989. Fethiye (Muğla)-Gölhisar (Burdur) arasında Güney Dağı ile Kelebekli Dağı ve dolayının jeolojisi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 246s.
  • Gibbs, R., 1970. Mechanism Controlling World River Water Chemistry. Science 170,1088–1090.
  • Güney, B., 2014. Havza Yönetim Planları İçerisinde Sulak Alanların Yeri, Kuş ve Habitat Direktifleriyle Olan İlişkisi, Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Su Yönetimi Genel Müdürlüğü, Uzmanlık Tezi, 184 s. Ankara.
  • Özdemir, M.A. ve Gür, E., 2016. Dinar Depremi Öncesinde ve Sonrasında Dinar Şehri ve Yakın Çevresinde Arazi Kullanımı, TÜCAUM Uluslararası Coğrafya Sempozyumu Ankara.
  • Öztürk, E.M. ve Öztürk, Z. 1989. Balçıkhisar-Karaadilli (Afyon) Dereköy (Isparta) dolayının jeolojisi. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Raporu 8946 (yayımlanmamış).
  • Piper, A.M., 1944. A Graphic Procedure in Geochemical Interpretation of Water Analyses, American Geophysical Union Transactions 25, 914-923.
  • Polat, S., Güney Y., Deniz M., 2011. Karakuyu Gölü Sulak Alanı ve Başlıca Problemleri, Uluslararası Katılımlı Coğrafya Kongresi 2011, 07-10 Eylül 2011, 450-467s., İstanbul.
  • Ramsar, 1971. Convention on Wetlands of International Importance Especially as Waterfowl Habitat, Ramsar, Iran.
  • Schoeller, H., 1955. Gechemie Des Eaux Souterranes. Review Instutie Franc. Petrole, Paris, 3-4.
  • Şenel, M., H., Bilgin, Z.R., Şen, A.M., Karaman, T., Dinçer , M.A., Durukan, E., Arbas, A., Örçen, S. Ve Bilgi C. 1989. Çameli (Denizli)-Yeşilova (Burdur)-Elmalı (Antalya) ve kuzeyinin jeolojisi. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Rapor No: 9761, Ankara ( yayımlanmamış).
  • Şenel, M. 1997. 1/100.000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları, Isparta J11 paftası. MTA Genel Müdürlüğü, jeoloji Etütleri Dairesi yayını, Ankara.
  • Şahinci, A., 1991. Doğal Suların Jeokimyası. Reform Matbaası, 548s, İzmir.
  • TS-266, 2005. Sular - İnsani tüketim amaçlı sular, TS-266, Türk Standartları Enstitüsü, 25 s, Ankara.
  • WHO 2006. World Health Organisation Guidelines for drinking water quality, First addendum to third edition, vol. 1, Recommendations, WHO Publication, Geneva, 494 p. 2006.
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular Mühendislik
Bölüm Araştırma Makaleleri \ Research Articles
Yazarlar

Şehnaz Şener

Halime Özdemir Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 28 Ağustos 2017
Gönderilme Tarihi 17 Mayıs 2017
Kabul Tarihi 24 Temmuz 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 5 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Şener, Ş., & Özdemir, H. (2017). Karakuyu (Afyon) Gölü Sulak Alanı ve Çevresinin Hidrojeoloji İncelemesi. Mühendislik Bilimleri Ve Tasarım Dergisi, 5(2), 425-439. https://doi.org/10.21923/jesd.314288

Cited By

A NEW RARE MACROPHYTE RECORD FROM SW ASIA AND ECOLOGICAL CONDITIONS AT ITS HABITAT
Communications Faculty of Science University of Ankara Series C Biology Geological Engineering and Geophysical Engineering
https://doi.org/10.53447/communc.1023578